Vê helbesta Cîgerxwînê nemir li sala 1975 de li Farqînê Şêx Mîsbeh xwendîye. Ev 44 salin li arşîvê min de bû ! Ev perçekî ji dewlemendîya çanda me ye. Min xwest piştê 44 salan bi we re parve bikim ku hûndanebe !

Evîndarê Welat im

Ji bo na her kesek yarek heye é min e welat yar e
Bele çibkim di deste dijminê xwînwar û xeddar e

Çiqas pesnû giran bêjim nikarim ez bidim zanîn
Çeleng û nazik û şeng û şepal û şox û cebbar e

Hezar wek min di vê rê de bi van derd û kulan kuştin
Tilisma ser devê genca, di sînga min de reşmar e

Çi zanî qîmetê vê şengeşoxê dijminé bêbext
Ne wek min dil bi top û awiré yâre birîndar e

Eger çendan bi dest dijmin belê yara min e şêrin
Bi navê wê bilind bûme giham gerdûnê seyyar e

Bi wan lêvên şekerbarin bi min da soz û peymanek
Ji min pê ve ku dil nadî kesî ew yar e, bêçar e

Eve soza me ji pé re ku dil her dem bidim desta
Netirsim ez ji zindan û ji lédan û ben û dar e

Li ser her kavili rûnim, bikim qêrîn heta her kes
Ji tamara xewê rabin bibin hozan û hîşyar e

Di bin lingê xwe de deynin serê dijmin wekî dûpişk
Li ser pozê xwe deynin wê gula nû pişkivî xar e

Di govenda me de her kes bi dilşadî bikin dîlan
Li şûna héstiren çavan xuşîn bên co u cobar e

Eve soza min u dilber eger bimrim di vê rê de
Ji vê dinya xweş u şêrîn Cegerxwîn jî, ne bê par